Dag 18 13 september 2023

Vanmorgen reden we rond 10 uur weg van ons mooie wildplekje in het bos.  Ook nu zijn we eerst een stukje landelijke route gaan volgen en daarna autosnelweg op. Onderweg zagen we in een open stuk in een bos drie reeën grazen. Prachtig. Als je op cruisecontrol rijdt, zie je pas hoe onregelmatig sommige mensen rijden. Dan komen ze je inhalen terwijl op cruiscontrole net boven de 100 rijden, gana ze voor je rijden en laten het gas los. Dan ga je ze vanzelf weer inhalen, nog steeds met dezelfde snelheid en zie je, terwijl je naast ze rijdt, dat ze gaan versnellen. Eén auto met drie surfplanken op dak en met een jonge knul achter het stuur, presteerde het om dit drie keer te doen. Wat een knoeiers en als ze nou 80 zijn.... maar hooguit 20... Pfff. Tussen Brussel en Antwerpen werden we door google maps netjes om een file en wegwerkzaamheden geleid. Je wil niet weten hoe slecht het gemiddelde wegdek in België is. Wat een rampenplan. Dat is overigens al jaren zo en het wordt alleen maar slechter lijkt het. We hadden vandaag zo'n 300 kilometer voor de boeg en dat ging ondanks de omleidingen toch nog redelijk vlot. In Numansdorp zijn we even mee de afrit afgegaan en hebben daar na 2.5 week afscheid genomen. Was een gezellige vakantie. De voorbanden van de camper waren langzamerhand aan vervanging toe. Ik ben rijdend aan het rondbellen geweest. Om een lang verhaal kort te maken: Ik kwam uiteindelijk na veel bellen terecht bij de werkplaats van Hoogendijk Automaterialen in Vlaardingen. Een bedrijf waar ik eigenlijk altijd mijn auto-onderdelen haal en apk laat doen enz. Laat die nou net twee exact zelfde banden, 2e hands, maar in nieuwstaat, hebben liggen. Die mocht ik hebben voor een fractie van de nieuwprijs en als ik even langskwam, legden ze ze gelijk eronder. Klant is hier echt koning. Het moest ook gewoon zo zijn (lees: werd zo bestuurd) dat we daar terechtkwamen, want toen de camper op de brug stond, keken ze de remmen ook even na en zagen ze dat de remblokken vóór, helemaal weggesleten waren. Bijna ijzer op ijzer en levensgevaarlijk aangezien Frederik, Esther en Mirthje morgen naar Italië gaan voor drie weken. Is allemaal wel heel wonderlijk. Nieuwe banden waren op zo'n korte termijn moeilijk (niet) leverbaar bleek bij diverse bedrijven. De banden waren nu ook weer niet zodanig glad dat ze niet meer veilig naar Italië zouden kunnen rijden, maar als je eenmaal de stap hebt gezet om toch maar andere banden te doen en je komt uiteindelijk zo terecht, dan stemt dat tot verwondering. We zijn weer veilig en uitgerust en met een goed gevoel thuis. Dankbaar dat we weer veilig zijn geleid. Je kunt ook zeggen:  het is allemaal toeval, maar dit was voor ons geen toeval. Het was een hele fijne vakantie samen met Piet en Gerda.